Μπεκενμπάουερ, Φραντς

(Μόναχο, Γερμανία 1945 –). Γερμανός ποδοσφαιριστής και προπονητής. Έχει συνδέσει το όνομά του όχι μόνο με το σύγχρονο ποδόσφαιρο –σε αγωνιστικό και διοικητικό επίπεδο– αλλά και με το γερμανικό μεταπολεμικό θαύμα. Οι συμπατριώτες του τον ονόμασαν Κάιζερ (δηλαδή, αυτοκράτορα). Ανακηρύχτηκε κορυφαίος ευρωπαίος ποδοσφαιριστής το 1971 και το 1976, και ενδιάμεσα κατάφερε να οδηγήσει την Εθνική ομάδα της τότε Δυτικής Γερμανίας στην κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1974 καθώς και να μετατρέψει την άσημη, κατά τη δεκαετία του 1960, Μπάγερν Μονάχου σε ποδοσφαιρική υπερδύναμη. Στη δεκαετία του 1970 κατέκτησε με την Μπάγερν τρία Κύπελλα Πρωταθλητριών ομάδων Ευρώπης (1974, 1975, 1976). Διάσημος πλέον, όταν το 1977 αποχώρησε από την Εθνική Γερμανίας ύστερα από 103 διεθνείς συμμετοχές, έλαβε αμοιβή 2.000.000 δολαρίων ΗΠΑ για να πάει να παίξει ποδόσφαιρο στη Νέα Υόρκη, ενώ στις αρχές της δεκαετίας του 1980 επέστρεψε στη Γερμανία για να γίνει προπονητής. Από τη θέση του τεχνικού οδήγησε την Εθνική Γερμανίας στην κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1990 και ακολούθησε η ανάληψη διοικητικών καθηκόντων στην Μπάγερν Μονάχου, την οποία στη δεκαετία του ‘90 μετέτρεψε σε οικονομική υπερδύναμη. Το 2000 από τη θέση του προέδρου της επιτροπής διεκδίκησης κέρδισε για τη Γερμανία τη διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2006.